بنا به خبر دريافتى٬ بیش از 2000 نفر از کارگران راه آهن بین شهری تهران طرف قرارداد شرکتهای پیمانکاری تارک دژ و احیا صنعت٬ امروز 2 ماه است که دستمزدهای خرداد و تیر ماه را دریافت ننموده اند. دستمزدهای ناچيز اردیبهشت ماه هم سرانجام در چند روز گذشته پس از چندین ماه کارشکنی و تاخیر از جانب کارفرما پرداخت شد.
نپرداختن دستمزدها و تهدید کارگران به اخراج و بیکاری حربه شرکتهای انگل پیمانکاری است. پس از اعتراضات و اعتصابات قدرتمند کارگران در زمستان گذشته٬ که خواست اصلی کارگران دریافت دستمزدهای معوق، افزایش دستمزدها مطابق با تورم و گرانی و حذف شرکتهای انگل پیمانکاری و برخورداری از یک زندگی انسانی بود٬ در آن زمان اعتصاب و مبارزات کارگران زحمتکش راه آهن تهران با یورش وحشیانه مزدوران جنایتکار و قاتل نیروی انتظامی و پلیس ضد شورش بشدت سرکوب شد. در جريان اعتصاب جمع کثیری از کارگران بازداشت شدند و جمعی دیگر از کارگران پیشرو و مبارز نیز بی هیچ حق و حقوقی از کار اخراج شدند. از آن روزها تا امروز نه تنها بهبودی در شرایط کار و زندگی کارگران حاصل نشده بلکه استثمار وحشیانه و نپرداختن دستمزدها همچنان ادامه دارد. مزید بر این مشکلات٬ مزدوران حکومت و عوامل حراستی-اطلاعاتی فضای بسیار سنگین پلیسی و جاسوسی را به محيط کار کارگران تحمیل نموده اند.
کار سنگین و طاقت فرسا در شرایط فضای پادگانی، نپرداختن دستمزدهای ناچیز و چندین برابر زیر خط فقر، تهدید مداوم کارگران به بازداشت و زندان و شکنجه، و از طرفی دیگر کار موقت و قراردادی به واسطه کاغذ پاره های بی اعتبار به نام "قرارداد" و خطر اخراج و بیکاری لحظه ای کارگران و از طرف دیگر فشار روز افزون فقر و فلاکت و گرانی بر کارگران و خانواده هایشان٬ مجموعا شرایط روانی کارگران زحمتکش راه آهن را به مرز انفجار رسانده است. خشم و تنفر میان کارگران برعلیه شرکتهای انگل پیمانکاری و حکومت جنایت پیشه اسلامیشان موج میزند. اوضاع در راه آهن بحرانی است و هم از این روست که حکومت اسلامی در هراس از مبارزات و اعتصابات پر قدرت کارگران هر روز بیش از پیش بر اعمال و تشدید فضای پلیسی بیهوده میکوشد.
یکی از کارگران میگفت: فکر کرده اند که اوضاع تحت کنترلشان است، اینجا آتش زیر خاکستر است. مشکلات ما کارگران بدتر از همیشه به قوت خود باقیست. صورت مسئله اصلی اخراج و بیکاری، دستمزدهای زیر خط فقر و نپرداختن دستمزدهایمان است. کور خوانده اند! اگر اوضاع در کنترلشان بود که از وحشت این همه فضای پلیسی و سرکوب را در میان ما کارگران بیدفاع افزایش نمیدادند.
هزاران نفر کارگران راه آهن بین شهری تهران در شرایط کار سربازخانه ای با قراردادهای موقت و سفید امضا و دستمزدهای همیشه معوق 327 هزار تومانی و ساعت کاری از 8 صبح تا 5 عصر و اضافه کاری اجباری تا شب٬ عمدتا طرف قرارداد شرکتهای انگل پیمانکاری میباشند. شرکتهای پیمانکاری با زد و بند و پرداخت رشوه از محل دستمزدهای پرداخت نشده کارگران به حراستیها و پاسدار بسیجیهای اوباش در شرایط سرکوب و ارعاب پلیسی به سود اندوزی و استثمار وحشیانه کارگران مشغولند.
